Κυριακή 26 Απριλίου 2009

Άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε θεός κελεύει.


Όπως ανέφερε ανταποκριτής μας από τη Λευκάδα, ο νεοεκλεγείς Μητροπολίτης Λευκάδος και Ιθάκης θα επιθυμούσε να ξεχαστεί σύντομα τo φετινό βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής. Ίσως είναι βαριά η λέξη «φιάσκο» που πολλοί χρησιμοποίησαν, είναι όμως ενδεικτική του κλίματος που επικρατούσε στη θεοφιλεστάτη ημινήσο («ημί», καθ’ ότι το κανάλι που τη χωρίζει από την ηπειρωτική χώρα δεν δικαιολογεί απολύτως την προϋπόθεση «γύρω-γύρω θάλασσα»).

Ώρα 22:40 της Μεγάλης Παρασκευής και το πλήθος του κόσμου μέγα. Αρκετές χιλιάδες πιστών συνωστίζονταν στον κεντρικό πεζόδρομο και στα γύρω σοκάκια, συνοφρυωμένοι και δύσθυμοι, όχι λόγω της αναντίρρητης ψυχικής τους συμμετοχής στο πένθος για τον ημιθάνατο του θεανθρώπου («ημί», καθ’ ότι οι περισσότεροι πλέον γνωρίζουν τη συνέχεια), αλλά επειδή, αν και είχαν συγκεντρωθεί εκεί ήδη από ώρα 21:00, οι επιτάφιοι δεν έλεγαν να φανούν! Παραδοσιακά οι κατά τόπους ενορίες της ημινήσου συγκεντρώνουν τους επιταφίους τους στον κεντρικό πεζόδρομο της πόλης έξωθεν του Αγίου Μηνά και, μόλις έρθει και η μπάντα, ξεκινούν την περιφορά, ενωμένες σα μια γροθιά, υπό τη φυσική και πνευματική ηγεσία του Μητροπολίτη.

Η καθυστέρηση, όμως, ήταν άνευ προηγουμένου. Μερικοί προσπάθησαν να εμψυχώσουν τους διπλανούς τους λέγοντας ότι το καλό πράμα αργεί, άλλοι θυμήθηκαν τι κάνουν σε ανάλογες περιπτώσεις στο θέατρο και άρχισαν να χειροκροτούν, εις μάτην όμως. Τίποτα απολύτως. Ούτε φιλαρμονική, ούτε σμηνίτες με G3, ούτε επιτάφιοι. Οι περισσότεροι εκ των αγανακτισμένων πιστών εξέφραζαν πλέον τη δυσαρέσκειά τους απροσχημάτιστα. Πονούσαν τα πόδια τους από την ορθοστασία, είχε αρχίσει να κάνει και κρύο, οι γυναίκες και τα παιδιά γκρίνιαζαν, παντού μουρμούριζαν φάτσες βλοσυρές και ξινισμένες. Ελέχθη ότι εθεάθησαν ιεροδιάκονοι τινές να σπεύδουν προς άγνωστες κατευθύνσεις με τα ράσα ανά χείρας, προκειμένου να ενημερώσουν τους προϊσταμένους των ότι η πίστη του ποιμνίου ήρξετο κλονιζομένη, ότι επαπειλήθηκαν επεισόδια, ότι εθεάθη αγνώστων στοιχείων κύριος να ψωνίζει και να τρώει ανερυθρίαστα κάτι ωραιότατα κουλουράκια με άρωμα πορτοκαλιού από παρακείμενο ζαχαροπλαστείο (ήμαρτον Κύριε...) σκανδαλίζοντας τους εμβρόντητους παρισταμένους, ίσως δε και τον ίδιο το ζαχαροπλάστη, ότι κάτι, ο,τιδήποτε, έπρεπε να γίνει και μάλιστα αμέσως.

Ώρα 22:45. Υπομονή, τέλος. Το ποίμνιο εξεμάνη. Άλλοι πρότειναν μαζικές διαδηλώσεις έξω από τους ιερούς ναούς, άλλοι έκαναν λόγο για λεηλασίες και βανδαλισμούς, άλλοι έκαναν επίδειξη της εφευρετικότητας και της φαντασίας τους περιγράφοντας ερωτικά συμπλέγματα με κληρικούς, αγάμους τε και λαϊκούς.
Ευτυχώς επικράτησαν οι ψυχραιμότεροι, που προέτρεπαν τον κόσμο να επιστρέψει στα σπίτια του εν πνεύματι ημιπραότητος («ημί», για προφανείς λόγους) και ειρήνης και να αφήσει τα περαιτέρω για τους αρμοδίους. Όπερ και εγένετο.

Λίγα λεπτά αργότερα, οι δρόμοι είχαν σχεδόν αδειάσει. Η περιφορά τελικά ξεκίνησε, με σμηνίτες, με G3, με Δεσπότη με κοιλιά ανάλογη της περιφρόνησης που οφείλει να τρέφει για τα σύγχρονα πρότυπα εμφάνισης, με επισήμους, με απ’ όλα. Πλην, φευ, του ποιμνίου και προς όφελος των ολίγων εναπομεινάντων πιστών και του ανεκδιήγητου με τα κουλούρια, οι οποίοι είχαν πάντως την ευκαιρία να απολαύσουν τουλάχιστον την πιο ωραία φιλαρμονική που είχαν ακούσει, με ωραιότατες και ταιριαστές για την περίσταση μελωδίες, με εξαιρετικό μαέστρο και με άψογη ενορχήστρωση και κατανομή των οργάνων.

Και του χρόνου, στην ώρα σας.


Δ

10 σχόλια:

  1. ...τελικά δόθηκε κάποια εξήγηση για όλη αυτή την καθυστέρηση ή ζητήθηκε έστω συγγνώμη;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ίσως να δόθηκαν κάποιες διευκρινίσεις τις επόμενες ημέρες, εγώ πάντως είχα φύγει, όπως και πολλοί άλλοι επισκέπτες. Δεν βαριέσαι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. αγαπητό ρακάδικο, έλεος!!!
    δεν αναφέρομαι στην ταλαιπώρια που περιγράφεις σ' αυτήν την ανάρτηση, αλλά στην ταλαιπώρια που θα "μπλέξω" εγώ αν αρχίσω να ασχολούμαι αίφνης με τα προβλήματα περί θεωρίας αριθμών που θέτεις...
    Νομίζω πως φαίνομαι ανόητη να απαντώ σε έναν άνθρωπο που γνωρίζει τόσα περί ιδιοτήτων των ζευγών Άαρον-Ρουθ, που αν δεν είχα διαβάσει το βιβλίο για τον Έρντος, δεδομένου ότι απεχθάνομαι το μπέιζμπολ, δεν θα είχα μάθει καν την ύπαρξή τους!!!
    Αν όντως δεν έχεις απάντηση και δε μου θέτεις απλά κάποιο αίνιγμα κι αν θέλεις οπωσδήποτε μια απάντηση στο ερώτημα που έθεσες, θα αναγκαστώ να ρωτήσω φίλους αριθμοθεωρητικούς, μιας και ο συγκεκριμένος κλάδος μου είναι τελείως άγνωστος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. μήπως ο "αγνώστων στοιχείων κύριος" που εθεάθη να ψωνίζει και να τρώει κουλουράκια, είναι ο ίδιος που μερικά χρόνια πριν, έτρωγε πίτσα έξω από κεντρικό ναό του Αγίου Νικολάου;

    ...θεός φυλάξοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δεν ξέρω ποιός ήταν, ξέρω μόνο ότι τα κουλουράκια ήταν νοστιμότατα. Και η πίτσα επίσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Προς Μ&Λ
    Ειλικρινά δεν περίμενα κάποια απάντηση περί της εγκυρότητας, πόσο μάλλον της σημασίας ή της χρησιμότητας, του αλγορίθμου (ο οποίος ήταν εφεύρημα ενός απογεύματος και σας τον ανέφερα περισσότερο επ' αφορμή των όσων είχαν προηγηθεί περί εξεζητημένων ιδιοτήτων των πρώτων, περί της χρήσης του δεκαδικού κ.λπ.). Σας διαβεβαιώ δε ότι οι γνώσεις μου σχετικά με τα ζεύγη Aaron-Ruth προσεγγίζουν το 0 και δεν έχετε κανένα λόγο να απασχολήσετε τους φίλους σας αριθμοθεωρητικούς σχετικά με το θέμα. Οποιαδήποτε άλλη εκτίμησή του εκ μέρους μου θα μας θύμιζε τη μορφή που έχουν όλοι οι εκ του προχείρου, οπότε λέω να την αποφύγω.
    Αυτά και ευχαριστώ,

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πολύ εύστοχο το "ημινήσος" και το "ημιθάνατος". Για το "ημιθάνατος," όμως, έχω να πω ότι πιο ακριβές θα ήταν ¨"ψευτοθάνατος" ή "μαΐμού θάνατος". ΌΛοι "λυπούνται", ενώ ξέρουν ότι ήταν επιλογή του ίδιου το θύματος να θυσιασθεί εκ του ασφαλούς γνωρίζοντας ότι θα αναστηθεί σε τρεις μέρες λόγω πατρός. Τότε, βέβαια, οι δικοί του δεν το γνώριζαν, αλλά οι σημερινοί πιστοί- οπαδοί του επαναλαμβάνουν το ίδιο θέατρο εδώ και 2000 χρόνια, οι υποκριτές!
    Μαρία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Προς Μ&Λ:
    Κάτι έχασα. Που στο κείμενο αυτό τέθηκε θέμα θεωρίας αριθμών.. Τι δεν καταλαβαίνω? Τι έχασα?

    Προς Μαρία:
    Αν αποδέχεσαι την ιστορική παρουσία του Χριστού, τότε πρέπει να αποδεχτείς και την θεανθρώπινή του διάσταση (χωρίς ημι και ημι..ανα:).
    Αν πιστεύεις ότι η θυσία έγινε εκ του ασφαλούς λόγω βίσματος, τότε χάνεις τον συμβολισμό της.
    Για την υποκρισία των "πιστών" όσον αφορά στον συμβολισμό θα συμφωνήσω μαζί σου, αλλά το ίδιο δεν γίνεται και με κάθε μορφής συμβολισμού?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Γενικό σχόλιο σε σχέση και με άλλες, προηγούμενες (η' επόμενες;;;δε θυμάμαι...) συζητήσεις. Συμφωνώ με τον αγαπητό zlogan: ή όλα, ή τίποτα. Δεν μπορεί να είναι κανείς "μισο-ορθόδοξος χριστιανός" ...πολλές φορές ακούω: είμαι ορθόδοξος, αλλά η Μαρία δεν ήταν παρθένος, και, εντάξει, η Ανάσταση αποτελεί συμβολισμό...πιστεύω στον θεό ως έννοια, ως ενέργεια...στο δικό μου θεό...αλλά είμαι ορθόδοξος" ...τί υπεκφυγές, Θεοί! Ή παπάς παπάς,
    ή ζευγάς ζευγάς (ήμι-άσχετο :))
    Τώρα, όσον αφορά τα κουλουράκια και την πίτσα, δεν είναι δυνατόν να πιστέψω, Δ, ότι θυμάσαι με την κοιλιά, ξεχνώντας την πνευματική διάσταση των προ δεκαπενταετίας περιφορών στις οποίες συμμετείχαμε! Ξεχνάς την ετήσια απαγγελία των πλέον καταπληκτικών ανεκδότων σχετικά με τους ήρωες των αγίων ημερών στην οποία επιδιδόμασταν κατά τη διάρκεια της περιφοράς! Αξέχαστες νύχτες, τις αναπολώ κάθε χρόνο τέτοιες (άγιες) μέρες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Συμφωνώ, μόνο που αυτή δεν είναι η άποψη του zlogan, η δικιά μου είναι... :)
    Και τα ανέκδοτα, ναι, τα καλούσε η περίσταση... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή